Ajo ka fituar Golden Globes, BAFTA, SAGA, një çmim nderi për kontributin e saj të përgjithshëm në botën e artit të shtatë (në Festivalin e Filmit në Venecia 2021) dhe ka yllin e saj në Hollywood Walk of Fame. Oscari që i mungonte koleksionit të saj u fitua këtë vit për interpretimin e saj si një figurë groteske në filmin më subversiv që Akademia ka dashur ndonjëherë.
Dhe megjithëse ishin të shumtë ata që e vunë në dyshim çmimin e saj këtë vit, duke argumentuar se kishte të nominuar që performuan më mirë ose se ajo vetë ka sjellë në tavolinën kinematografike më shumë propozime interpretimi joshëse, askush nuk mund ta mohojë se tani ishte koha për të shtuar të artën statujë në raftin me trofetë. Në çdo rast, Jamie Lee Curtis tashmë ajo ka hyrë në listën e aktorëve fitues të çmimeve Oscar, ku prindërit e saj të famshëm, Tony Curtis dhe Janet Leigh, nuk arritën të hyjnë kurrë. Një arsye më shumë për t’ia dedikuar atyre.
Në 64 vitet e jetës dhe 46 të karrierës së saj, emri i saj është shoqëruar me jo pak tituj, disa prej të cilëve i ka pranuar me kënaqësi dhe disa i ka refuzuar. Për shembull, kur ajo u shfaq në një episod të “Quincy ME” në 1977, ajo ishte thjesht “vajza e Curtis dhe Lee”, pra një tjetër pasardhës i yjeve të famshëm që do të përpiqeshin të ndërtonin një karrierë mbi reputacionin e tyre. Curtis punoi shumë në vitet në vijim për të shkundur etiketën “bijë”.
Titullin e “Mbretëreshës së Scream”, përkundrazi, ajo e fitoi me shpatën e saj, duke luajtur në dhjetëra thrillers që nuk kurseheshin nga tmerri dhe gjaku, nga “Mjegulla” e deri tek “Nata e maskave” dhe “Scream”. Ndoshta ky është homazh i saj për të kaluarën kinematografike të nënës së saj Janet Leigh, e cila ishte një muzë Hitchcockian (shih “Psycho”) dhe kishte një tërheqje më të përgjithshme në filmat horror.
Natyrisht, rezymeja e pasur e Curtis përfshin edhe komedi, si klasikja e të gjitha kohërave “A Fish They Called Wanda”, e cila i dha asaj një nominim në BAFTA për performancën e saj dhe titullin “seksi simbol” për përmasat e saj të përsosura. Ajo ndoshta e ka trashëguar brezin e saj komedik nga babai i saj Tony Curtis, i cili në karrierën e tij gjashtëdhjetëvjeçare luajti në dhjetëra komedi – në rregull, dhe më shumë – siç është ajo e patejkalueshme Some Like It Hot. Por ky ishte edhe amaneti i tij i vetëm, pasi u kujdes që të hiqte dorë nga testamenti i tij, siç kishte bërë nga jeta e tij në përgjithësi.
Po, Jamie Lee Curtis nuk ishte kurrë e lumtur që kishte një marrëdhënie të mirë me babanë e saj. Dhe ndërsa ajo kurrë nuk e fshehu hidhërimin e saj për këtë, ajo nuk fajësoi përçmimin e babait për varësinë e saj të mëparshme ndaj opiateve. Kjo ishte për shkak të qetësuesve që ajo mori nga një grusht, pasi një operacion plastik shkoi keq.
Në martesën e dështuar të prindërve të saj, e cila përfundoi herët dhe pa lavdi në fëmijërinë e saj, asaj i duhet të përballet me një jetë bashkëshortore të ekuilibruar me Christopher Guest, aktor, regjisor, muzikant dhe mbi të gjitha anëtar i Dhomës së Lordëve dhe baroni i 5-të i vendit të Essex-it. Vetë amerikanja Curtis, natyrisht, nuk i dha asnjë fjalë titujve të fisnikërisë së burrit me të cilin u martua 39 vjet më parë dhe kurrë nuk vuri fjalën “baroneshë” përpara emrit të saj.
Megjithatë, ajo mban me krenari titullin e nënës për dy fëmijët e saj të birësuar, Ani dhe Thomas, të cilët disa vite më parë doli si transgjinore dhe tani quhet Ruby. Jeta me ta i dha Curtis-it frymëzim të pashtershëm për të shkruar mbi një duzinë librash me letërsi për fëmijë. Filmi i saj i fundit me titull “Nëna Natyrë” është bazuar në skenarin e saj, pritet të dalë në qershor dhe është 100% thriller. Mbretëresha e ekranit përgjithmonë.
